Atopowe Zapalenie Skóry- nasza przygoda.

Będąc mamą przyszło mi zmierzyć się z problemami skórnymi moich dziewczynek. Moja sucha skóra wymagająca stałego systematycznego nawilżenia czy przebarwienia, naczynka itp to pikuś w porównaniu do walki o ładną skórę dziecka. Moje obie córki miały zdiagnozowane Atopowe Zapalenie Skóry. Czym jest AZS możecie poczytać tutaj: http://www.mojealergie.pl/azs-atopowe-zapalenie-skory/

Przy pierwszym dziecku będąc w ciąży naczytałam się sporo książek i poradników. Wydawało mi się, że tyle wiem, a kiedy przyszło się zmierzyć z rzeczywistością i nie raz bezsilnością, w pewnym momencie postanowiłam (o ja głupia!) zdać się na lekarzy. I tak mojej Julce w wieku niemowlęcym (kiedy to wprowadzanie nowych produktów do diety ma ogromne znaczenie) nie wolno było jeść.. właściwie większości produktów. Nawet jabłka.. Prowadziłam dzienniczek co dziecko zjadło, piło aby wiedzieć, co jej może szkodzić, z którego oczywiście nic za bardzo nie wynikało. Jula ma teraz 8 lat i jest strasznym niejadkiem (nie ma problemu z ilością jedzenia, ale z danymi produktami, niechęcią do ich spróbowania) z czym cały czas walczymy.

Wracając do AZS przebrnęłyśmy przez wszelkie polecane kremy, maści, proszki hipoalergiczne. Było mi przykro patrząc na poranioną, swędzącą skórę  mojej córki mimo, że u nas jednak nie przebiegało to bardzo ostro. Tak więc słuchałam się dalej tych lekarzy odnośnie diety dziecka, wytycznych jakie produkty jej szkodzą, pielęgnacji skóry itd aż pewnego dnia zrobiłam jej testy i co wyszło? NIC. Na nic nie jest uczulona! Ja wiem, ze te testy nie są do końca wiarygodne i zachodzi duże prawdopodobieństwo, że w rzeczywistości dziecko może coś uczulać mimo, że wyszło, że nie. Ale uwierzcie mi dziewczyny tak się zdenerwowałam, że z dnia na dzień odstawiłam wszelkie smarowidła, balsamy, maści. Kupiłam zwykłego białego jelenia do mycia, jakiś rossmannowski balsam, a ubranka dziecięce prałam w normalnym proszku. Od tego dnia ani śladu po Atopowym Zapaleniu Skóry. Może coś w tym było?

Przy drugim dziecku będąc mądrzejsza, z większym bagażem doświadczeń dawałam wszystko do jedzenia. Oczywiście w granicach rozsądku. Pamiętam, jak pewnego dnia z ciekawości zaglądnęłam do poradnika żeby zobaczyć od którego miesiąca dziecko może jeść daną rzecz. Okazało się, że moja Zosia je ją już od 2 miesięcy za wcześnie. Bardzo się bałam żeby nie było powtórki z rozrywki z jedzeniem i absolutnie nikogo nie słuchałam odnośnie jedzenia i nawet alergenne rzeczy wprowadzałam pomalutku.

Atopowe Zapalenie Skóry pojawiło się w okolicach pierwszych urodzin Zosi. Zaczęło się od małej plamki na rączce. Lekarka oznajmiła, że UWAGA- coś ją ugryzło. Nie, nie! Ja to już wcześniej widziałam. Wybraliśmy się do jakieś znanej lekarki profesor doktor habilitowanej i nie wiadomo co jeszcze, która przez sekundę zza biurka zerknęła na zmiany (już były za kolankami, w zagięciach itd). Diagnoza: Atopowe Zapalenie Skóry i wciśnięcie nam próbek kremów do kupienia za dużą sumkę. O rany.. Następna Pani Doktor  ubrana w legginsy z palmami pokreślała po plecach długopisem twierdząc, że to nie AZS i wypisując robioną maść w kierunku atopii. No załamka. (Ponoć gdy przejedzie się po skórze stalówką długopisu i zostaje ślad czerwony to nie jest azs, a jeśli zostaje ślad biały to jest).

Tak więc niby dziewczyny miały zdiagnozowaną tą przypadłość, ale czy trafnie do końca to ja nie wiem.

Do pielęgnacji skóry Zosi używaliśmy różnych kosmetyków. Droższych, tańszych- szczerze mówiąc żadnej różnicy nie było. I tak AZS żyło sobie swoim życiem niezależnie od tego co dziecko jadło, piło, gdzie było itd. Przez jakiś okres czasu skóra potrafiła być czysta, po czym niezależnie od niczego był "wysyp plamek".

Próbowaliśmy z tym walczyć, ale to taka bezsensowna walka. Nie da się jednak przejść koło tego obojętnie. W końcu to nasze dziecko, jego dyskomfort, swędzenie, na które rodzin musi patrzeć i przeżywać razem z nim.

Takie atopowe zmiany widzę często u dzieci u nas na placu zabaw. Co któreś dziecko w klasie Julki ma problemy żywieniowe, które po rozmowie okazuje się, że są następstwem "diet" w okresie niemowlęcym (tego nie wolno było jeść, tamtego, bo szkodzi, bo alergia, bo uczula, bo atopia się pogłębia).

Przeczytałam wiele książek, artykułów, wypowiedzi innych mam na ten temat.

I bardzo, ale to bardzo ubolewam nad tym, że w czasach tak wielkiego postępu medycyny, dermatologia i alergologia nadal bardzo kuleją.

Mnie na szczęście ominęły większe problemy z cerą, skórą, ale wiem jak wiele z Was boryka się z tym problemem, choćby nawet trudnym do wyleczenia trądzikiem. A może Wasze dzieci mają AZS, czy same je macie? 

Dajcie znać w komentarzu!